"Chłopcy"

Tytuł: Chłopcy
Cykl: Chłopcy (tom pierwszy)
Autor: Jakub Ćwiek
Liczba stron: 319

"Gdy raz wdepniesz w jakąś bajkę, to twój świat będzie nią śmierdział, aż zdechniesz."

Dzieci od zalania dziejów oglądają bajki, każde ma swoje ulubione postacie i programy. Czy wpływają one na rozwój tak, jak myślimy? Są one tylko i wyłącznie wytworem ludzkiej wyobraźni, a może kryją za sobą coś więcej?

     Oto druga Nibylandia... Wielka jak dziecięce oczekiwania, ale też brudna, zniszczona i obdarta jak dorosłość. Piotruś Pan, wraz ze swoimi kompanami stoczył bitwę w Nibylandii. Czy to tylko wytwór wyobraźni? Zagubieni Chłopcy pod wodzą seksownego Dzwoneczka zamieszkują Drugą Nibylandię, osadzoną w zakątku Polski. To już nie małe dzieci, a jeżdżący na mechanicznych rumakach faceci z gangu motocyklowego - muskularni, wulgarni, na swój sposób dorośli, ale jeszcze nie całkiem.

Źródło

     Miłośnik ciężkich brzmień, Jakub Ćwiek, wykreował bardzo charakterystyczną grupę Zagubionych Chłopców, mieszkających z mamą - Dzwoneczkiem - i pomimo swojego wieku, nadal bardzo dziecinnych. Ta książka skupia się przede wszystkim na wiecznym dziecku żyjącym w zakątku każdego dorosłego ciała. Jak widać, nawet za wulgarnymi motocyklistami odzianymi w skórzane kurtki, sikającymi w czyjeś buty, kryje się logika kilkuletniego chłopca, otoczona matczyną miłością.

     To niewątpliwie najbardziej lubiany gang motocyklowy. Sami bohaterowie są cudowni, a ich zachowania nie da się nie pokochać. Może i niebezpieczni, ale jeśli chodzi o bliźniego, są zdolni zrobić wszystko. Fabuła głównie skupia się na Milczku - wesołym niemowie - i Kędziorze - najbardziej zbudowanym, ale mało inteligentnym Chłopcu. Druga Nibylandia podzielona jest na Dzieci i Chłopców, którym nie brakuje bójek i śmiechu. 

     Wokół naszych męskich bohaterów pojawiają się kobiety. Są traktowane przedmiotowo, ich wygląd jest mocno przerysowany i wyzywający. Nie goszczą w sercach Chłopców na długo, ale mamy też jeden wyjątek - Milczek i Rózia, którą Mama niewątpliwie lubi i szanuje. Czytelnik zaprzyjaźnia się zaś z Tinką, która pojawia się na samym początku książki. Jest to jedna z moich ulubionych bohaterek.

 

Źródło

     Ćwiek pokazał swoją własną kontynuację przygód Piotrusia Pana i jego przyjaciół. Stworzył niewątpliwie mieszankę wybuchową. Magiczny pyłek, motocykle, wiecznie dziecinni Chłopcy i kipiące pożądaniem kobiety. Książka pełna jest wesołych, ale i niebezpiecznych przygód, wulgaryzmów i wolności podczas przejażdżki.

     Język i styl pisania autora to niewątpliwie coś, co jeszcze bardziej przyciąga. Książka to przygoda na jeden, wspaniały wieczór. Wybryki chłopców nie ustają nawet na moment, a więc jest co śledzić. Dodatkiem do Chłopców są ilustracje przedstawiające niektóre sytuacje, a pod sam koniec przedstawiają one bohaterów. 

     Najwięcej uśmiechu na mojej twarzy sprawił katecheta, a właściwie ksiądz dzieci z bidula. Rozmawiał on z nimi o wszystkim, nie był przesadnie miły - był sobą. Wraz z dziećmi śpiewał piosenki Gdyby Jezus był... Nie zabrakło miliona pomysłów kim by mógł być: Tysonem, Pikachu, Batmanem, Superbohaterem... Na to wszystko ksiądz odpowiadał rymowaną pioseneczką. Jeden z tamtejszych chłopców rzucił, że mógłby być Satanem. Katecheta zbył go dobrym słowem i argumentem. Mam nadzieję, że doczekam się tego porównania w następnej części. 

     Chłopcy to bardzo pozytywna książka o dorosłych i dzieciach, a właściwie Chłopcach. Autor popisał się swoją mocną stroną, pełną trafnych opisów i porównań. Warto sięgnąć po takie lektury, ze względu na ich lekkość i humor. 

 Za egzemplarz dziękuję wydawnictwu Sine Qua Non